De nog maar 13-jarige Lucie nam afgelopen juli deel aan één van de trainingsarrangementen. Samen met haar 9-jarige New Forest pony verbleef ze voor de eerste keer op Academy Bartels. En als het aan Lucie ligt, is dit voor hen zeker niet de laatste keer. Lucie geeft aan veel geleerd te hebben en genoten van de groep en activiteiten.
Lucie heeft haar pony nu een jaar en reed daarvoor op de manege. Op Instagram kwam ze de trainingsweken van Academy Bartels tegen en ze vertelt “Ik zag het voorbijkomen, het leek me meteen erg leuk, maar dacht eigenlijk in eerste instantie dat is vast alleen voor de hogere ruiters. Ik vertelde het thuis tegen mijn vader en hij zei dan gaan we daar gewoon als jou dat leuk lijkt!”. Haar moeder vult aan: “Van tevoren vonden we het wel een ding om naar de familie Bartels te gaan, maar we voelde ons heel welkom en op ons gemak. De mensen op stal waren heel vriendelijk, we konden alles vragen en iedereen was heel behulpzaam. Het was heel leuk”. Lucie vertelt ook dat ze zich geen moment te jong of onder niveau gevoeld heeft, ze zegt: “je komt hier allemaal omdat je fanatiek bent en meer wil leren. Iedereen heeft hetzelfde enthousiasme voor paarden en dat geeft een goede sfeer”.
Terug de ring in met meer lossigheid.
Lucie brengt haar pony uit op L-niveau en liep thuis tegen het probleem aan dat haar pony af en toe wat sterk is. Na de trainingsdagen op Academy Bartels is ze weer enthousiast om op wedstrijd te gaan, Lucie vertelt: “Ik wil graag wat ik geleerd heb op wedstrijd laten zien en kijken of er weer verschil zit in de punten”. In de les gebruikte Mischa ook hele praktische beeldspraak, zoals: “Denk maar alsof je een tafel bent. Die kan niet op twee poten staan, dus je moet beide benen gelijk gebruiken”. Lucie vertelt: “Die beeldspraak helpt om het voor je te zien. Ik werd mij ineens bewust van mijn houding. De tips maakte dat het rijden steeds makkelijker ging”.
De flexchair workshop
Eén van de grote leerpunten zat voor Lucie in haar houding en zit. Tijdens de flexchair workshop kwam naar voren dat ze haar rechterbeen te veel aanspant, Lucie legt uit “Op de flexchair moest ik van voren naar achteren en van links naar rechts bewegen. Toen merkte we dat ik veel moeilijker naar rechts ging dan naar links. Dat kwam door het aanspannen van mijn rechterbeen. Ik kreeg als tip mee om mijn been meer te ontspannen tijdens het paardrijden. Toen ik dat deed kreeg mijn pony meer de ruimte om bijvoorbeeld te wijken.”
“Iedereen heeft hetzelfde enthousiasme voor paarden”
Niet alleen de trainingen waren waardevol voor Lucie, maar ook de tijd met andere trainingsgasten was leuk: “Ik vind het een hele leuke groep. We hebben iedere avond samen gegeten. Daarnaast was het interessant om bij iedereen haar les te kijken. Er zijn allemaal totaal verschillende paarden en dan kun je zien hoe iedereen verschillende dingen oplost”.
